پزشکان برتر

واژینوپلاستی یک روش جراحی بزرگ است که برای باریک کردن واژن استفاده می شود. این روش در موقعیت‌های مختلفی مانند ایجاد واژن برای زنانی که دارای سندرم عدم حساسیت به آندروژن، آژنزی واژن یا شرایط بهداشتی مشابه هستند، انجام می‌شود. همچنین برای معکوس کردن سستی خفیف طبیعی که به میزان متفاوتی در زنانی که از طریق واژینال زایمان کرده‌اند، پس از زایمان و همچنین در زنان مسن‌تر به کار گرفته شده است.

علاوه بر این، می توان از آن برای اصلاح نقایص مادرزادی واژن یا بدشکلی های اکتسابی ناشی از سرطان، تومور یا ضربه استفاده کرد.

روش های آترزی واژن و آژنزی واژن

1. هنگامی که گودی واژن وجود دارد، ممکن است از تکنیک های مختلفی برای ایجاد نئوواژین استفاده شود.
   1. تکنیک کشش واژن شامل یک برش در بافت در قسمت پایین واژن تا رسیدن به بافت طبیعی واژن فوقانی است. سپس این مخاط پس از برداشتن بافت فیبری بیش از حد به سمت پایین کشیده می شود و بدون سفتی به اطراف حلقه پرده می چسبد.
   2. یکی از محبوب ترین روش ها روش Vechietti است که در آن کشش مداوم از دیواره شکم بر روی یک مهره سیلیکونی یا "زیتون" وارد شده به گودی واژن اعمال می شود. کشش اعمال شده برای کشیدن زیتون به داخل و بالا در حدود 1 سانتی متر در روز کافی است. نخ هایی که از زیتون منتهی می شوند از طریق لاپاراسکوپی به دیواره قدامی شکم متصل می شوند و هر روز سفت می شوند. این کاملاً دردناک است و نیاز به بی‌دردی مداوم در طول دوره درمان دارد، اما میزان موفقیت بالایی برای ایجاد نئوواژینای دائمی در عرض دو هفته یا کمتر دارد. با این حال، ممکن است منجر به بی اختیاری استرسی در زندگی بعدی به دلیل بالا رفتن رباط های پری ادراری شود.
   3. روش دیگر واژینوپلاستی با بالون است که در آن از اتساع بالونی برای ایجاد فضایی در فاسیای رکتووزیکال برای نئوواژین استفاده می شود.
2. هنگامی که اصلاً بافت واژن وجود ندارد، تکنیک های رادیکال تر عبارتند از:
   1. واژینوپلاستی روده از بخشی از کولون یا ایلئوم عروقی برای جایگزینی واژن استفاده می کند و روده به عنوان یک واژن بزرگ و روان عمل می کند. با این حال، این یک روش بسیار تهاجمی است و خطرات مرتبط زیادی دارد. یکی از عارضه های نسبتا جزئی اما دردسرساز، ترشح بیش از حد موکوس است که استفاده مداوم از نوار بهداشتی را ضروری می کند. بروز کارسینوم باید با پیگیری منظم رد شود. این در آژنزی واژن انجام می شود که به عنوان یک پدیده جدا شده یا به عنوان بخشی از سندرم روکیتانسکی رخ می دهد.
   2. روش واژینوپلاستی مک ایندو شامل گسترش فضای پتانسیل رکتوموزیکال و قرار دادن یک پیوند پوستی با ضخامت دوشاخه که معمولاً از باسن گرفته می شود، برای پوشش این فضا است. این یک اندام لوله ای شکل ایجاد می کند که توسط یک قالب در جای خود نگه داشته می شود تا زمانی که پوست محکم به فاسیای زیرین بچسبد. اتساع منظم در طول سال های بعد برای کمک به رشد آن به اندازه مورد نیاز ضروری است. پس از این، اتساع هنوز لازم است تا آن را تا زمانی که فعالیت جنسی آغاز شود، حفظ شود.
   3. واژینوپلاستی ویلیام تکنیکی است که در آن لابیا مینور به هم بخیه می‌شود تا جیبی ایجاد شود که به نئوواژین تبدیل می‌شود. با این حال، نئوواژینای ایجاد شده بسیار کوچک است که اجازه فعالیت جنسی بدون آسیب یا درد را نمی دهد. در نتیجه تغییرات متعددی انجام شده است که یکی از آنها شامل استفاده از بافت لبی برای تشکیل یک کیسه عمیق تر است که امکان مقاربت راحت را فراهم می کند.
   4. مخاط باکال نیز به‌عنوان پوشش واژن جدید استفاده می‌شود، زیرا خواص درمانی فوق‌العاده‌ای دارد که منجر به زمان بهبودی کوتاه و به ندرت ایجاد اسکار می‌شود. خطر آسیب به دهان در حین برداشتن مخاط و واژن کوتاه و سفت به دلیل بافت ناکافی باکال باید در نظر گرفته شود.
   5. فلپ دان از بافت لابیا مینور برای ایجاد واژن یا اصلاح آن استفاده می کند که از بافتی از هود کلیتورال برای همین منظور استفاده می کند. اولی نیاز به جراحی زیبایی لب برای بازسازی لابیا مینور، همراه با گشاد شدن دهانه رحم برای اطمینان از بزرگ بودن واژن دارد.

شرایط بین جنسیتی

با نیاز به مراقبت از افراد ترنسجندر، چندین تکنیک جدید و پیچیده تبدیل جنسیت تکامل یافته است، از جمله روش ویلسون، که از تکنیک وارونگی آلت تناسلی سه مرحله ای برای ایجاد اندام تناسلی خارجی به ظاهر زن استفاده می کند.

تکنیک واژینوپلاستی روده همچنین برای ایجاد واژن در هیپرپلازی مادرزادی آدرنال با اندام تناسلی مبهم یا در سندرم عدم حساسیت آندروژن استفاده می شود. هر یک از تکنیک‌های واژینوپلاستی که از پوست، آمنیون یا سایر بافت‌های خارجی برای پوشاندن حفره تازه ایجاد شده استفاده می‌کند نیز ممکن است در این شرایط استفاده شود.

شلی واژن

بسیاری از زنان احساس می کنند که شل بودن واژن بازدارنده لذت جنسی است و درخواست سفت کردن واژن دارند. علاوه بر جراحی پرینه برای تقریب عضلات پرینه و باریک کردن داخل و دیواره واژن، تکنیک‌های مدرنی مانند سفت کردن با لیزر وجود دارد. این کار از پرتوهای لیزر دی اکسید کربن برای ایجاد آسیب کنترل شده استفاده می کند، که سنتز کلاژن را تحریک می کند و منجر به بازسازی بافت حمایتی جدید، سفت شدن مخاط واژن می شود.

واژینیت به هرگونه التهاب واژن اشاره دارد. التهاب ممکن است عفونی یا غیر عفونی باشد. در زنان در تمام سنین رایج است. یک سوم از زنان در طول زندگی خود حداقل یک نوع واژینیت دارند.

هنگامی که دیواره های واژن ملتهب می شوند، به دلیل اینکه مقداری محرک تعادل ناحیه واژن را به هم می زند، ممکن است واژینیت ایجاد شود.برای مشاوره تزریق ژل به بیکینی در تهران با مطب دکتر طاهره فروغی فر تماس بگیرید.

علت واژینیت چیست؟

باکتری ها، مخمرها، ویروس ها، مواد شیمیایی موجود در کرم ها یا اسپری ها و حتی لباس ها می توانند باعث واژینیت شوند. گاهی اوقات، از ارگانیسم هایی که بین شرکای جنسی منتقل می شوند، رخ می دهد. همچنین، تعدادی از عوامل مختلف می تواند بر سلامت واژن شما تأثیر بگذارد. اینها شامل سلامت کلی، بهداشت شخصی، داروها، هورمون ها (به ویژه استروژن) و سلامت شریک جنسی شما می شود. تغییر در هر یک از این عوامل می تواند باعث واژینیت شود.

اینها رایج ترین انواع واژینیت هستند:

• عفونت کاندیدا یا "مخمر".

• واژینوز باکتریایی

• واژینیت تریکومونیازیس

• واژینیت ویروسی

• واژینیت غیر عفونی

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما سایر علل ترشحات واژن مانند سوزاک و کلامیدیا را در نظر می گیرد. این ارگانیسم ها واژن را مستقیماً آلوده نمی کنند. اگر درمان نشود، می تواند منجر به شرایط جدی مانند بیماری التهابی لگن (PID) شود. PID خطر ناباروری، اسکار لگن، درد مزمن لگنی و حاملگی خارج از رحم را در زنان افزایش می دهد. کلامیدیا یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی در ایالات متحده است، اگرچه اغلب تشخیص داده نمی شود.

عفونت های کاندیدا یا "مخمری" چیست؟

عفونت های مخمری، همانطور که معمولاً نامیده می شود، توسط یکی از گونه های متعدد قارچ معروف به کاندیدا ایجاد می شود. معمولاً در تعداد کمی در واژن زندگی می کند. کاندیدا همچنین می تواند در دهان و دستگاه گوارش در مردان و زنان وجود داشته باشد.

مخمر معمولاً در واژن وجود دارد و به خوبی متعادل است. عفونت زمانی رخ می دهد که چیزی این تعادل طبیعی را به هم بزند. به عنوان مثال، مصرف آنتی بیوتیک برای درمان عفونت دیگری ممکن است این تعادل را بر هم بزند. در این حالت، آنتی بیوتیک باکتری هایی را که به طور معمول از مخمر موجود در واژن محافظت و متعادل می کند، می کشد. به نوبه خود، مخمر بیش از حد رشد می کند و باعث عفونت می شود. سایر عواملی که می توانند باعث عدم تعادل شوند عبارتند از: ضعف سیستم ایمنی، بارداری و دیابت.

علائم عفونت قارچی چیست؟

موارد زیر شایع ترین علائم عفونت کاندیدا هستند:

• ترشحات غلیظ، سفید رنگ و شبیه پنیر دلمه ای واژینال که آبکی و معمولاً بی بو است

• خارش و قرمزی فرج و واژن

• درد همراه با ادرار یا رابطه جنسی

علائم عفونت کاندیدا واژن ممکن است شبیه سایر شرایط یا مشکلات پزشکی باشد. برای تشخیص همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.

چه کسانی در معرض خطر عفونت های قارچی هستند؟

هر زنی ممکن است به عفونت قارچی مبتلا شود. یک زن ممکن است در معرض خطر بیشتری باشد اگر:

• یک دوره اخیر آنتی بیوتیک داشته است

• حامله است

• دیابت دارد که به خوبی کنترل نشده است

• HIV دارد

• داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کند

• از داروهای ضد بارداری با استروژن بالا استفاده می کند

• تحت درمان با کورتیکواستروئید است که سیستم ایمنی را ضعیف می کند

نیمفوپلاستی چیست؟

نیمفوپلاستی که لابیاپلاستی نیز نامیده می‌شود ، برای زنانی در نظر گرفته شده است که از لابیا کوچک هیپرتروفیک رنج می‌برند، یعنی نامتناسب با لابیا ماژور. در بیشتر موارد، لابیاهای کوچک نیز نامتقارن هستند. این هیپرتروفی می تواند مادرزادی باشد، در دوران بلوغ یا بعد از زایمان رخ دهد.

بیمارانی که می خواهند برای درمان هیپرتروفی قابل توجه تحت عمل جراحی قرار گیرند ، اغلب در زندگی روزمره خود، در حین مقاربت جنسی یا در حین فعالیت های ورزشی احساس ناراحتی می کنند. این ناراحتی جسمی است، اما در اکثر موارد روانی نیز هست.

برخی از بیماران فقط هیپرتروفی خفیفی دارند و هیچ ناراحتی عملکردی ندارند، اما به دلیل اینکه ظاهر لابیا مینور خود را دوست ندارند، مایل به جراحی هستند.

عمل نیمفوپلاستی شامل کوچک کردن لب های کوچک با برداشتن قسمت های اضافی و همچنین اصلاح عدم تقارن در صورت وجود است. دو تکنیک عمدتا استفاده می شود: تکنیک مثلثی و تکنیک طولی.

این روش جراحی صمیمی معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، اما می توان آن را به صورت اختیاری با بی حسی موضعی همراه با آرامبخش انجام داد. بیمار همان روز عصر به خانه بازگشت. این روش بین 30 دقیقه تا 1 ساعت طول می کشد. این یک عمل نسبتاً بدون درد با اثرات جزئی پس از عمل است .

هزینه نیمفوپلاستی چقدر است؟

هزینه عمل نیمفوپلاستی بین 2000 تا 4000 یورو است. قیمت به عوامل مختلفی بستگی دارد: شهرت عمل، پیچیدگی عمل، طول مدت بستری در بیمارستان، نوع بیهوشی، و همچنین هزینه جراح و متخصص بیهوشی.

هزینه کل این روش طی یک مشاوره قبل از عمل داده می شود. سپس جراح تخمین دقیقی را به بیمار ارائه می دهد.

آیا نیمفوپلاستی جبران می شود؟

هزینه عمل نیمفوپلاستی توسط تامین اجتماعی قابل جبران است. مراقبت زمانی پذیرفته می شود که ناراحتی عملکردی قابل توجهی وجود داشته باشد یا در صورت ناراحتی روانی مرتبط با ظاهر اندام تناسلی وجود داشته باشد. اقدامات برای اشکال جزئی هیپرتروفی به عنوان جراحی زیبایی در نظر گرفته می شود و بازپرداخت نمی شود.

برای اینکه بیمار درخواست بازپرداخت کند، جراح باید درخواست توافق قبلی را بنویسد که توسط بیمار به تامین اجتماعی ارسال می شود. سپس مشاور پزشکی صندوق تامین اجتماعی تصمیم خواهد گرفت که آیا بیمار واجد شرایط مراقبت است یا خیر. ممکن است بیمار توسط مشاور پزشکی احضار شود. در صورت بروز ناراحتی های روانی، پزشک معین به روانشناس مراجعه می کند که وضعیت افسردگی را به دلیل ظاهر عورت تایید می کند.

باید بدانید که حتی اگر تحت پوشش تامین اجتماعی باشد، همه چیز مانند هزینه های مازاد بازپرداخت نمی شود. شرکت های بیمه متقابل بسته به قرارداد بیمه متقابل می توانند مابقی را به طور جزئی یا کامل پوشش دهند. سپس بیمار باید برای اطلاع از نرخ بازپرداخت خود، قیمت درمان را به شرکت بیمه سلامت خود ارسال کند.

واژینوپلاستی یک روش جراحی بزرگ است که برای باریک کردن واژن استفاده می شود که نشانه های پزشکی مختلفی برای آن وجود دارد. ممکن است برای معکوس کردن سستی خفیف طبیعی که به میزان متفاوتی در زنانی که از طریق واژینال زایمان کرده‌اند، و همچنین در زنان مسن‌تر انجام شود. همچنین برای اصلاح نقایص مادرزادی واژن و بدشکلی های اکتسابی ناشی از سرطان، تومور یا ضربه استفاده می شود.

نشانه ها

سندرم های مادرزادی که نیاز به واژینوپلاستی دارند عبارتند از:

• آژنزی واژن، مانند سندرم روکیتانسکی
• آترزی واژن، مانند نوار عرضی واژن، پرده بکارت بدون سوراخ، یا آترزی یک سوم پایینی واژن
• شرایط بین جنسی مانند سندرم عدم حساسیت به آندروژن، هیپرپلازی مادرزادی آدرنال و دیسژنزی غدد جنسی

شرایط اکتسابی که ممکن است نیاز به انجام واژینوپلاستی داشته باشد عبارتند از:

• جراحی گسترده برای تومورهای لگنی یا آبسه که نیاز به اکسنتاسیون دارد
• انواع دیگر تروما
• افتادگی واژن یا سایر ضعف های کف لگن
• سستی واژن به دنبال زایمان یا ضربه، یا با افزایش سن

روش های اتخاذ شده برای اندیکاسیون های مختلف برای واژینوپلاستی را می توان به صورت زیر طبقه بندی کرد:

روش های آترزی واژن و آژنزی واژن

• هنگامی که گودی واژن وجود دارد، از تکنیک های مختلفی برای ایجاد نئوواژین استفاده می شود.
  • یکی از محبوب ترین روش ها روش Vechietti است که در آن کشش مداوم از دیواره شکم بر روی مهره سیلیکونی یا "زیتون" وارد شده به گودی واژن اعمال می شود. کشش اعمال شده برای کشیدن زیتون به سمت داخل و بالا با سرعت حدود 1 سانتی متر در روز کافی است. نخ هایی که از زیتون منتهی می شوند از طریق لاپاراسکوپی به دیواره قدامی شکم متصل می شوند و هر روز سفت می شوند.
  • روش دیگر واژینوپلاستی با بالون است که در آن از اتساع بالونی برای ایجاد فضایی در فاسیای رکتووزیکال برای نئوواژین استفاده می شود.
• هنگامی که اصلاً بافت واژن وجود ندارد، ممکن است تکنیک‌های رادیکال‌تری مانند:
• واژینوپلاستی روده، که از بخشی از کولون یا ایلئوم عروقی برای جایگزینی واژن استفاده می کند. روده به عنوان یک واژن بزرگ و روان عمل می کند. با این حال، این یک روش بسیار تهاجمی، با خطرات فراوان است و ممکن است منجر به ترشح بیش از حد مخاط شود.
• واژینوپلاستی مک ایندو که شامل گسترش فضای پتانسیل رکتوموزیکال و قرار دادن یک پیوند پوستی با ضخامت تقسیم شده معمولاً از باسن است تا فضا را بپوشاند.
• واژینوپلاستی ویلیام تکنیکی است که در آن لابیا مینور به هم بخیه می شود تا یک جیب ایجاد شود که به نئوواژین تبدیل می شود. در نتیجه تغییرات متعددی انجام شده است، از جمله بافت لبی برای تشکیل کیسه عمیق تر، که امکان برقراری رابطه جنسی راحت تر را فراهم می کند.
• مخاط باکال نیز به‌عنوان پوشش واژن جدید استفاده می‌شود، زیرا خواص درمانی فوق‌العاده‌ای دارد که منجر به زمان بهبودی کوتاه و کمترین جای زخم می‌شود.
• فلپ دان از لابیا مینور یا بافت کلاهک کلیتورال برای ایجاد واژن استفاده می کند. هنگامی که از بافت لابیا مینور استفاده می شود، جراحی زیبایی لب برای بازسازی لابیا مینور، همراه با گشاد شدن دهانه رحم برای اطمینان از اینکه واژن به اندازه کافی بزرگ است، مورد نیاز است.

شرایط بین جنسیتی

با نیاز به ارائه خدمات به افراد تراجنسیتی، چندین تکنیک جدید تغییر جنسیت از جمله روش ویلسون که از تکنیک وارونگی آلت تناسلی سه مرحله ای برای ایجاد اندام تناسلی خارجی به ظاهر زن استفاده می کند، تکامل یافته است.

تکنیک واژینوپلاستی روده همچنین برای ایجاد واژن در هیپرپلازی مادرزادی آدرنال با اندام تناسلی مبهم یا در سندرم عدم حساسیت آندروژن استفاده می شود.

شلی واژن

بسیاری از زنان احساس می‌کنند که شل بودن واژن بازدارنده لذت جنسی است و درخواست سفت کردن واژن دارند. علاوه بر جراحی پرینه برای تقریب عضلات پرینه و باریک کردن داخل و دیواره واژن، تکنیک های مدرنی مانند سفت کردن با لیزر وجود دارد. این کار از پرتوهای لیزر دی اکسید کربن برای ایجاد آسیب کنترل شده و تحریک سنتز کلاژن استفاده می کند. در نتیجه، بازسازی بافت حمایتی جدید و سفت شدن مخاط واژن رخ می دهد.

واژینوپلاستی

این یک عمل بر روی واژن است. ممکن است برای باز کردن واژن باریک انجام شود. گاهی اوقات واژن می تواند توسط بافت اسکار جراحی قبلی تنگ شود. گاهی اوقات برای باریک کردن واژن در صورت شل شدن زیاد انجام می شود.برای مشاوره با جراح زیبایی زنان در تهران با مطب دکتر طاهره فروغی فر تماس بگیرید

در موارد شدید می‌توان به جراحی پیچیده با استفاده از پوست یا پیوندهای دیگر یا حتی روده برای بزرگ کردن واژن نیاز داشت.

معمولاً یک روش ساده برای ایجاد برش در دیواره واژن برای آزاد کردن بافت اسکار انجام می شود.

این معمولا یک روش جزئی است که تحت بیهوشی انجام می شود.

یک بسته واژینال و کاتتر وارد شده و پس از 1-2 روز خارج می شود.

کلید موفقیت بعد از این جراحی استفاده از گشادکننده های واژن برای باز نگه داشتن واژن و جلوگیری از تشکیل بافت اسکار و باریک شدن مجدد آن است. (به برگه اطلاعات استفاده از گشادکننده واژن مراجعه کنید).

خطرات این روش عبارتند از:

• خونریزی. خطر نیاز به انتقال خون کم است.
• عفونت
• عدم موفقیت جراحی برای باز کردن واژن به اندازه کافی.
• عود جای زخم یا اسکار بیشتر که منجر به بدتر شدن وضعیت می شود. استفاده از گشاد کننده های واژن به جلوگیری از این امر کمک می کند.
• آسیب به ساختارهای مجاور مانند مثانه، مجرای ادرار، حالب یا روده. این نادر اما جدی است و می تواند منجر به فیستول و جراحی بزرگ برای ترمیم آن شود.
• خطرات کلی یا جراحی شامل بیماری های شکمی، قلبی عروقی (قلبی) و ریوی (ریوی) وجود دارد. 2-5?. اینها عبارتند از ترومبوز ورید عمقی (لخته شدن خون در وریدهای عمقی پا)، آمبولی ریوی (این لخته‌ها از جای خود خارج می‌شوند و به ریه‌ها می‌روند)، ذات‌الریه، انفارکتوس میوکارد (سکته قلبی) و تصادف عروق مغزی (سکته).
• خطر مرگ کمی وجود دارد. 5 در 10000
  
  اغلب نمی توان به بیماران در مورد خطرات احتمالی یا عوارض احتمالی ناشی از جراحی هشدار داد، به خصوص اگر بسیار نادر باشد. با این حال، مهم است که از خطراتی که درگیر هستند، به ویژه خطرات رایج تر، آگاه باشید. این اطلاعات به منظور هشدار دادن به شما نیست، بلکه به شما اجازه می دهد تا رضایت آگاهانه خود را برای انجام عمل جراحی اعلام کنید. این بسیار نادر است اما متأسفانه برخی از بیماران ممکن است در اثر جراحی دچار عوارض شده و در نهایت وضعیت بدتری داشته باشند.

پس از جراحی، زخم در واژن معمولاً باز می ماند تا بهبود یابد. این بدان معناست که ممکن است تا شش هفته مقداری خونریزی و ترشح از واژن وجود داشته باشد.