انواع فیبروم های رحمی
فیبروم رحم یا میوم های رحمی به صورت مختلفی دسته‌بندی می‌شوند براساس موقعیت و جنس بافتی که از آنها تشکیل شده‌اند. در ادامه به برخی از انواع فیبروم‌های رحمی معمول اشاره می‌کنم:
- فیبروم‌های زیرمخاطی (Submucosal Fibroids): این نوع فیبروم‌ها در نزدیکی لایه داخلی رحم (مخاط) قرار دارند و می‌توانند خونریزی شدید قاعدگی و عدم توانایی باروری را ایجاد کنند.
- فیبروم‌های تحت لاینی (Intramural Fibroids): این نوع فیبروم‌ها در دیواره عضلانی رحم قرار دارند و ممکن است طولانی و بالغ بر حجم رحم شوند. آنها می‌توانند منجر به عوارضی مانند خونریزی قاعدگی شدید، درد شکمی و اختلال در باروری شوند.
- فیبروم‌های زیرسرویکسی (Subserosal Fibroids): این نوع فیبروم‌ها در نزدیکی سرویکس (گردن رحم) قرار دارند و ممکن است به سمت خارج رحم رشد کنند. آنها معمولاً عوارضی مانند فشار در ناحیه پانزدهی، تب و درد لگن ایجاد می‌کنند.
- فیبروم‌های پدالیت (Pedunculated Fibroids): این نوع فیبروم‌ها شامل یک ساقه (پدال) هستند که آن را به رحم متصل می‌کند. آنها می‌توانند باعث درد و آنمی (کاهش میزان هموگلوبین در خون) شوند.
همچنین، فیبروم‌های رحمی می‌توانند به صورت تکی یا در گروه‌های چندتایی (متعدد) در رحم وجود داشته باشند. هر نوع فیبروم رحم ممکن است علائم و عوارض متفاوتی داشته باشد و به طبع درمانات نیز ممکن است با توجه به نوع و بزرگی فیبروم متفاوت باشد.
علایم فیبروم رحم
علائم و نشانه‌های فیبروم رحم ممکن است متفاوت باشد و بستگی به اندازه، تعداد و موقعیت فیبروم‌ها داشته باشد. برخی از علائم و نشانه‌های معمول فیبروم رحم عبارتند از:
- خونریزی قاعدگی بزرگ و طولانی: خونریزی قاعدگی با میوم‌ها می‌تواند شدیدتر و بیشتر از حد معمول باشد و ممکن است به خونریزی رحمی منجر شود.
- درد شکمی: میوم‌های بزرگ یا موقعیت خاصی از رحم ممکن است باعث درد در ناحیه شکم شود. این درد می‌تواند مانند دوره‌های دردهای قاعدگی باشد و در برخی موارد شدیدتر باشد.
- افزایش حجم شکم: میوم‌های بزرگ ممکن است باعث افزایش حجم شکم شوند و در صورتی که به ظاهر زیاد بنظر نرسد، می‌تواند به علت میوم رحم باشد.
- فشار در ناحیه پانزدهی: میوم‌هایی که در نزدیکی مثانه قرار دارند ممکن است باعث ایجاد احساس فشار در ناحیه پانزدهی و مشکلات در ادراری شوند.
- اختلال در مثانه و روده: میوم‌های بزرگ می‌توانند باعث ایجاد فشار و اختلال در عملکرد مثانه و روده شوند که منجر به علائمی مانند ادرار تکراری، سختی در تخلیه دستگاه گوارش و درد شکمی می‌شود.