علل - اسکیزوفرنی

علل دقیق اسکیزوفرنی ناشناخته است. تحقیقات نشان می‌دهد که ترکیبی از عوامل فیزیکی، ژنتیکی، روان‌شناختی و محیطی می‌تواند احتمال ابتلای فرد به این بیماری را افزایش دهد.

برخی از افراد ممکن است مستعد ابتلا به اسکیزوفرنی باشند و یک رویداد استرس زا یا احساسی در زندگی ممکن است باعث یک دوره روان پریشی شود. با این حال، مشخص نیست که چرا برخی از افراد دچار علائم می شوند در حالی که برخی دیگر این علائم را ندارند.

خطر افزایش یافته

ژنتیک

اسکیزوفرنی معمولاً در خانواده ها ایجاد می شود، اما تصور نمی شود که هیچ ژنی مسئول این بیماری باشد.

به احتمال زیاد ترکیب های مختلف ژن ها افراد را در برابر این بیماری آسیب پذیرتر می کند. با این حال، داشتن این ژن ها لزوما به این معنی نیست که شما به اسکیزوفرنی مبتلا خواهید شد.

شواهدی مبنی بر اینکه این اختلال تا حدی ارثی است از مطالعات دوقلوها به دست آمده است. دوقلوهای همسان ژن های مشابهی دارند.

در دوقلوهای همسان، اگر یک دوقلو به اسکیزوفرنی مبتلا شود، دوقلو دیگر نیز 1 به 2 شانس ابتلا به آن را دارد. این درست است حتی اگر آنها به طور جداگانه مطرح شوند. 

در دوقلوهای غیر همسان، که ساختار ژنتیکی متفاوتی دارند، هنگامی که یک دوقلو به اسکیزوفرنی مبتلا می‌شود، احتمال ابتلای دیگری به این عارضه 1 از 8 است.

در حالی که این میزان بیشتر از جمعیت عمومی است، جایی که احتمال آن حدود 1 در 100 است، نشان می‌دهد که ژن‌ها تنها عامل مؤثر در ایجاد اسکیزوفرنی نیستند.

تفاوت در رشد مغز

مطالعات روی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نشان داده است که تفاوت های ظریفی در ساختار مغز آنها وجود دارد.

این تغییرات در همه مبتلایان به اسکیزوفرنی دیده نمی شود و می تواند در افرادی که بیماری روانی ندارند رخ دهد. اما آنها پیشنهاد می کنند که اسکیزوفرنی ممکن است تا حدی یک اختلال مغزی باشد.

انتقال دهنده های عصبی

انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی هستند که پیام ها را بین سلول های مغز منتقل می کنند.

تصور می شود افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است مقادیر متفاوتی از انتقال دهنده های عصبی خاص در مغز خود داشته باشند.

داروهایی که به کاهش مقدار انتقال دهنده های عصبی خاص مانند دوپامین کمک می کنند، می توانند به کاهش علائم اسکیزوفرنی در برخی افراد کمک کنند.

این نشان می دهد که انتقال دهنده های عصبی در ایجاد اسکیزوفرنی نقش دارند.

عوارض بارداری و زایمان

تحقیقات نشان داده است افرادی که به اسکیزوفرنی مبتلا می شوند احتمال بیشتری دارد که قبل و در حین تولد خود عوارضی را تجربه کنند، مانند:

• وزن کم هنگام تولد
• زایمان زودرس
• کمبود اکسیژن (خفگی) در هنگام تولد

ممکن است این چیزها تأثیر ظریفی بر رشد مغز داشته باشد.

محرک ها

محرک ها چیزهایی هستند که می توانند باعث ایجاد اسکیزوفرنی در افراد در معرض خطر شوند.

این شامل:

فشار

محرک‌های روان‌شناختی اصلی اسکیزوفرنی رویدادهای استرس‌زای زندگی هستند، مانند:

• سوگواری
• از دست دادن شغل یا خانه
• طلاق
• پایان یک رابطه
• سوء استفاده فیزیکی، جنسی یا عاطفی

این نوع تجربیات، اگرچه استرس زا هستند، اما باعث اسکیزوفرنی نمی شوند. با این حال، آنها می توانند باعث توسعه آن در فردی شوند که قبلاً در برابر آن آسیب پذیر است.

سوء مصرف مواد مخدر

مطالعات نشان داده اند که استفاده از مواد مخدر، به ویژه حشیش، کوکائین، ال اس دی یا آمفتامین ها می تواند خطر ابتلا به اسکیزوفرنی، روان پریشی یا بیماری های مشابه را افزایش دهد.

مشخص نیست که آیا استفاده از مواد مخدر به طور مستقیم علائمی را در افرادی که مستعد ابتلا به اسکیزوفرنی هستند ایجاد می کند یا اینکه احتمال مصرف مواد مخدر بیشتر است.

اگر افراد قبلاً دوره‌های روان پریشی یا اسکیزوفرنی داشته‌اند، استفاده از داروها می‌تواند باعث عود بیماری شود یا از بهبود علائم جلوگیری کند.

تحقیقات نشان داده است که نوجوانان و جوانانی که به طور منظم حشیش مصرف می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به اسکیزوفرنی در بزرگسالی هستند. این خطر ممکن است در هنگام استفاده از اشکال قوی تر شاهدانه بیشتر باشد.