واژینوپلاستی
واژینوپلاستی
این یک عمل بر روی واژن است. ممکن است برای باز کردن واژن باریک انجام شود. گاهی اوقات واژن می تواند توسط بافت اسکار جراحی قبلی تنگ شود. گاهی اوقات برای باریک کردن واژن در صورت شل شدن زیاد انجام می شود.برای مشاوره با جراح زیبایی زنان در تهران با مطب دکتر طاهره فروغی فر تماس بگیرید
در موارد شدید می‌توان به جراحی پیچیده با استفاده از پوست یا پیوندهای دیگر یا حتی روده برای بزرگ کردن واژن نیاز داشت.
معمولاً یک روش ساده برای ایجاد برش در دیواره واژن برای آزاد کردن بافت اسکار انجام می شود.
این معمولا یک روش جزئی است که تحت بیهوشی انجام می شود.
یک بسته واژینال و کاتتر وارد شده و پس از 1-2 روز خارج می شود.
کلید موفقیت بعد از این جراحی استفاده از گشادکننده های واژن برای باز نگه داشتن واژن و جلوگیری از تشکیل بافت اسکار و باریک شدن مجدد آن است. (به برگه اطلاعات استفاده از گشادکننده واژن مراجعه کنید).
خطرات این روش عبارتند از:
- خونریزی. خطر نیاز به انتقال خون کم است.
- عفونت
- عدم موفقیت جراحی برای باز کردن واژن به اندازه کافی.
- عود جای زخم یا اسکار بیشتر که منجر به بدتر شدن وضعیت می شود. استفاده از گشاد کننده های واژن به جلوگیری از این امر کمک می کند.
- آسیب به ساختارهای مجاور مانند مثانه، مجرای ادرار، حالب یا روده. این نادر اما جدی است و می تواند منجر به فیستول و جراحی بزرگ برای ترمیم آن شود.
- خطرات کلی یا جراحی شامل بیماری های شکمی، قلبی عروقی (قلبی) و ریوی (ریوی) وجود دارد. 2-5?. اینها عبارتند از ترومبوز ورید عمقی (لخته شدن خون در وریدهای عمقی پا)، آمبولی ریوی (این لخته‌ها از جای خود خارج می‌شوند و به ریه‌ها می‌روند)، ذات‌الریه، انفارکتوس میوکارد (سکته قلبی) و تصادف عروق مغزی (سکته).
- خطر مرگ کمی وجود دارد. 5 در 10000
اغلب نمی توان به بیماران در مورد خطرات احتمالی یا عوارض احتمالی ناشی از جراحی هشدار داد، به خصوص اگر بسیار نادر باشد. با این حال، مهم است که از خطراتی که درگیر هستند، به ویژه خطرات رایج تر، آگاه باشید. این اطلاعات به منظور هشدار دادن به شما نیست، بلکه به شما اجازه می دهد تا رضایت آگاهانه خود را برای انجام عمل جراحی اعلام کنید. این بسیار نادر است اما متأسفانه برخی از بیماران ممکن است در اثر جراحی دچار عوارض شده و در نهایت وضعیت بدتری داشته باشند.
پس از جراحی، زخم در واژن معمولاً باز می ماند تا بهبود یابد. این بدان معناست که ممکن است تا شش هفته مقداری خونریزی و ترشح از واژن وجود داشته باشد.