پزشکان برتر

از زمان اولین استفاده از لیزر CO2 در درمان فرسایش دهانه رحم در سال 1973، فناوری لیزر به طور گسترده ای در زنان و زایمان استفاده شده است. اگرچه لیزر در اواخر دهه 1980 بسیار محبوب شد، تلاش ها برای کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی در اوایل دهه نود مردم را بر آن داشت تا فن آوری های ارزان تر را ترجیح می دهند و این ترجیح تقاضا برای انرژی لیزر و استفاده از آن را کاهش داد. با این حال، لیزر اخیراً پیشرفت تکنولوژیکی قابل توجهی داشته است و دوباره محبوب شده است و شروع به گرفتن جایگاه شایسته خود در بسیاری از زمینه های پزشکی کرده است.

لیزر CO2 دارای طول موج 10600 نانومتر است. بسیار ایمن است زیرا عمق نفوذ آن 0.1 تا 0.5 میلی متر و عرض آسیب حرارتی آن به بافت های مجاور 0.5 میلی متر است. این ایمنی باعث می شود که آن را در نواحی حساسی مانند مثانه، حالب و سروز روده قابل استفاده باشد، جایی که استفاده از دستگاه الکتروکوتر ایمن نخواهد بود. علاوه بر تبخیر، لیزر CO2 همچنین می تواند برای برش و برش زمانی که چگالی توان آن افزایش می یابد استفاده شود.

برخلاف تصور رایج، لیزر CO2 فرکشنال روش جدیدی نیست. این در سال 2004 توسعه یافت و مطالعات زیادی در ادبیات پزشکی وجود دارد که از قابلیت اطمینان آن پشتیبانی می کند و به طور ایمن در بسیاری از شاخه های جراحی استفاده می شود. درمان لیزر فرکشنال با تقسیم پرتو لیزر به چندین میکروپرتو انجام می شود. در نتیجه این فرآیند تقسیم، لیزر یک ناحیه تخریب متمرکز بر ضایعه ایجاد می کند در حالی که بر بافت های طبیعی تأثیر نمی گذارد. و بنابراین درمان با لیزر فرکشنال در مقایسه با سایر روش های لیزر درمانی عوارض جانبی کمتری دارد.

لیزرهای CO2 فرکشنال برای مقاصد دیگر نیز با استفاده از تنظیمات و اپلیکاتورهای مختلف استفاده می شود. از بین بردن تگ های پوستی، جوانسازی صورت، کاهش اسکارهای جراحی، سفید شدن دستگاه تناسلی و درمان زگیل تناسلی، زخم های دهانه رحم، خشکی واژن و مقاربت دردناک، آتروفی ولوواژینال (نازک شدن پوست) به دلیل یائسگی، بی اختیاری ادرار، کک و مک، لک.