پزشکان برتر

روانشناسان کودک برای اینکه بخواهند در کمک به مراجعان خود برای غلبه بر مسائل اجتماعی، عاطفی یا رفتاری خود موفق باشند، باید تعدادی مهارت های مهم مرتبط با روانشناسی را داشته باشند. مهمترین مهارت هایی که باید داشته باشید عبارتند از:

• ارتباط – روانشناسان کودک باید بتوانند در سطح خود با کودکان ارتباط برقرار کنند. این شامل استفاده از کلمات و عبارات ساده شده برای توصیف یا توضیح چیزی برای مشتری است. این همچنین شامل استفاده از راهبردهای گوش دادن فعال برای ایجاد احساس راحتی در کودک در رابطه مشاوره است.
• همدلی – کودکانی که به خدمات روانشناسی نیاز دارند به احتمال زیاد با یک موضوع مهم در زندگی خود سروکار دارند. این ممکن است شامل سوء استفاده از نوعی، مرگ یکی از عزیزان، یا وجود یک اختلال رفتاری یا عاطفی باشد. بنابراین، ضروری است که روانشناسان کودک این توانایی را داشته باشند که با آنچه مشتریان کودکشان می گذرند، همدلی کنند.
• حل مسئله – از آنجایی که مراجعان آنها بسیار جوان هستند و احتمالاً تجربه زندگی برای حل مشکلات خود را ندارند، روانشناسان کودک باید حلال مشکلات عالی باشند. با این حال، این مهارت باید با دقت مورد استفاده قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که حل مشکلات از طرف کودک انجام نمی شود، بلکه در عوض با کودک انجام می شود.
• تصمیم گیری – کار با مشتریان جوان مستلزم آن است که روانشناسان کودک دارای مهارت های تصمیم گیری به خوبی توسعه یافته باشند. این امر هم از منظر درمانی، مانند اینکه چه مداخله یا تکنیکی باید استفاده شود، و هم از دیدگاه مشتری، مانند کمک به تصمیم‌گیری‌های حیاتی که تأثیر مثبتی بر سلامت روانی و عاطفی‌شان دارد، ضروری است.

چه ویژگی هایی برای روانشناس کودک لازم است؟

علاوه بر مهارت های حرفه ای ذکر شده در بالا، روانشناسان کودک در صورتی موفق تر هستند که این ویژگی های شخصی را داشته باشند:

• قابل دسترس - همه روانشناسان باید ویژگی شخصی بودن را داشته باشند. اما این موضوع برای روانشناسانی که با کودکان کار می کنند اهمیت بیشتری دارد. اگر کودک با روانشناس خود احساس راحتی نکند، نمی توان یک رابطه درمانی موثر ایجاد کرد.
• اخلاقی - از آنجایی که مراجعان آنها در موقعیت آسیب پذیری قرار دارند، روانشناسان باید اخلاقی رفتار کنند و مطابق با اصول اخلاقی حرفه ای خود عمل کنند. این امر مخصوصاً در مورد روانشناسان کودک صدق می کند، زیرا سن و آسیب پذیری مراجعان آنها وجود دارد.
• همه کاره – هیچ دو مشتری شبیه هم نیستند، بنابراین روانشناسان کودک باید بتوانند کلاه های مختلفی را به سر بگذارند. این ممکن است شامل استفاده از رویکردهای درمانی مختلف یا تغییر روشی باشد که در آن با مشتریان کودک خود ارتباط برقرار می‌کنند تا به بهترین شکل نیازهای آن فرد را برآورده کنند.
• خودآگاه – روانشناسان کودک باید به طور باورنکردنی خودآگاه باشند تا اطمینان حاصل کنند که تجربیات یا سوگیری های شخصی آنها بر تعامل آنها با مشتریانشان تأثیر نمی گذارد. توانایی کنار گذاشتن ترجیحات شخصی خود به نفع هماهنگ کردن با نیازهای کودک برای موفقیت رابطه درمانی بسیار مهم است.
• دوست داشتن سرگرمی – مؤثرترین روانشناسان کودک آنهایی هستند که می توانند با مشتری خود رها شوند و سرگرم شوند. روان‌شناسانی که با کودکان کار می‌کنند، چه درگیر بازی درمانی باشند و چه صرفاً جوک‌هایی برای تسکین روحیه ارائه دهند، باید در صورت لزوم، احمقانه رفتار کنند.