پزشکان برتر

پنج عمل اصلی برای درمان افتادگی واژن وجود دارد.

کولپورافی از بخیه ها برای ترمیم یا تقویت بافتی که از واژن حمایت می کند استفاده می کند. این شامل ایجاد برش های کوچک در واژن شما است. به شما تزریق دارو برای بی حس کردن ناحیه لگن (بی حسی منطقه ای یا نخاعی) یا خواباندن شما (بی حسی عمومی) داده می شود. این جراحی معمولاً برای زنان دارای پرولاپس مرحله یک یا دو است که جراحی پرولاپس دیگری نداشته اند.

هیسترکتومی رحم را خارج می کند. این کار را معمولاً می‌توان از طریق واژن بدون بریدگی روی پوست انجام داد، اما همچنین می‌تواند با چندین برش کوچک روی شکم (لاپاروسکوپی یا هیسترکتومی سوراخ کلید) یا یک برش طولانی در شکم (هیسترکتومی شکمی) انجام شود. به شما یک بیهوشی عمومی داده می شود تا بخوابید. هیسترکتومی معمولاً برای زنانی است که پرولاپس متوسط ??یا شدید دارند. این عمل به این معنی است که دیگر نمی توانید باردار شوید.

Sacrocolpopexy یک تکه مش را به دنبالچه شما (ساکروم) می چسباند تا واژن و/یا رحم شما را پشتیبانی دائمی کند. می توان آن را به عنوان جراحی سوراخ کلید یا با یک برش طولانی تر در شکم (لاپاراتومی) انجام داد و به شما یک بیهوشی عمومی داده می شود تا شما را بخواباند. این جراحی معمولاً برای زنانی است که پرولاپس مرحله سه یا چهار دارند یا قبلاً هیسترکتومی انجام داده اند. همچنین ممکن است برای زنان جوان‌تر با افتادگی رحم که نمی‌خواهند هیسترکتومی کنند، گزینه‌ای باشد.

کولپوکلیزیس بخشی از واژن را بخیه می زند تا از حرکت اندام ها به داخل آن جلوگیری کند. معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، اما برخی از زنان می توانند بی حسی موضعی همراه با آرامبخش داشته باشند. کولپوکلیزیس معمولاً برای زنان مسن‌تری است که با استفاده از پساری موفق نشده‌اند. این عمل به این معنی است که دیگر نمی توانید رابطه جنسی دخول داشته باشید.