پزشکان برتر

اختلال دوقطبی معمولاً به اشتباه به عنوان افسردگی تشخیص داده می شود زیرا اکثر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی زمانی که در مرحله افسردگی بیماری هستند به دنبال کمک هستند. وقتی در مرحله جنون هستند ، آنها مشکل را تشخیص نمی دهند. علاوه بر این ، بیشتر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی درصد بسیار بیشتری از زمان را نسبت به جنون یا هیپومنیک افسرده می کنند.

تشخیص اشتباه افسردگی یک مشکل بالقوه خطرناک است زیرا درمان افسردگی دوقطبی با افسردگی معمولی متفاوت است. در حقیقت ، داروهای ضد افسردگی در واقع می توانند اختلال دو قطبی را بدتر کنند. بنابراین مهم است که یک متخصص اختلال خلق و خوی را ببینید که می تواند به شما کمک کند تشخیص دهید که واقعاً چه اتفاقی می افتد.

آیا افسردگی یا اختلال دوقطبی دارم؟

شاخص هایی که افسردگی شما واقعاً اختلال دو قطبی است عبارتند از:

• شما قسمتهای مکرر افسردگی عمده را تجربه کرده اید .
• شما اولین قسمت از افسردگی عمده خود را قبل از 25 سالگی داشتید.
• شما یک خویشاوند درجه یک با اختلال دو قطبی دارید .
• زمانی که افسرده نیستید، سطح خلق و خو و انرژی شما بالاتر از اکثر مردم است.
• وقتی افسرده هستید، زیاد می خوابید و پرخوری می کنید.
• دوره های افسردگی اساسی شما کوتاه است (کمتر از 3 ماه).
• در حالی که افسرده هستید ارتباط خود را با واقعیت از دست داده اید.
• شما قبلاً افسردگی پس از زایمان داشته اید .
• شما در حین مصرف یک داروی ضد افسردگی دچار شیدایی یا هیپومانیا شده اید .
• داروی ضد افسردگی شما پس از چند ماه از کار افتاد.

اختلال دوقطبی و خودکشی

مرحله افسردگی اختلال دوقطبی اغلب بسیار شدید است و خودکشی یک عامل خطر اصلی است. در واقع، افرادی که از اختلال دوقطبی رنج می‌برند، بیشتر از افرادی که از افسردگی معمولی رنج می‌برند، اقدام به خودکشی می‌کنند. علاوه بر این، اقدام به خودکشی آنها بیشتر کشنده است.

خطر خودکشی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که دوره‌های افسردگی مکرر، دوره‌های مختلط، سابقه مصرف الکل یا مواد مخدر، سابقه خانوادگی خودکشی یا شروع زودرس بیماری دارند، حتی بیشتر است.

علائم هشدار دهنده خودکشی عبارتند از:

• صحبت در مورد مرگ ، خودآزاری یا خودکشی.
• احساس ناامیدی یا درماندگی.
• احساس بی ارزش یا مانند یک بار برای دیگران.

• بی پروا عمل می کند، انگار که "آرزوی مرگ" دارد.
• قرار دادن امور به ترتیب یا خداحافظی.
• جست‌وجوی سلاح یا قرص‌هایی که می‌توان از آنها برای خودکشی استفاده کرد.